Baarden en snorren

 Brrrr! wat is het koud. Afgelopen week zat ik er nog warmpjes bij met mijn 'no shave november baard' en vanaf nu mag de koude wind mijn gezicht snijden.

Afgelopen maand was het niet zomaar november, maar 'no shave november' of 'movember'. Naast het goede excuus je  een maand lang niet te scheren, was dit namelijk voor het goede doel. Waar vrouwen met pink ribbon de strijd aan gaan. Pakken de mannen het in november ruig aan door hun baard of snor te laten staan. Door middel van deze wildgroei praktijken proberen wij mannen aan dacht te vragen voor Mannen ziektes in het algemeen met als specifieke focus prostaatkanker.

Gezien ik afgelopen jaren om mij heen gezien heb dat geld geven aan de kankerstichting en de hartstichting een investering is in de toekomst. Was het voor mij een logische stap in november mijn baard te laten staan. Niet alleen vragen we op deze wijze aandacht, ook heb ik gemerkt dat het in je directe kring bespreekbaar wordt doordat je moet uitleggen dat je scheerapparaat echt niet stuk is.

Als een soort van huisdier heb ik afgelopen maand goed voor hem gezorgd. Als er wat geks was knipte ik hem een beetje bij. Onder de douche gebruikte ik wat extra shampoo voor de baard. En waar vrouwen altijd het scheermes van de man 'lenen' was het nu onze beurt met de conditioner om je baardje zachter te maken. Het hele proces werd vastgelegt en op facebook gedeeld onder de vrienden.
Sommigen werden in no time een echte baardaap en bij anderen kreeg je het idee dat er wat stof aan de kin was blijven plakken. Niet alleen werden er foto's gedeeld, alle baardgerelateerde informatie was welkom en de nodige beautytips over baardverzorging werd gedeeld.

Op straat zag je het ook, steeds meer mannen met baarden en snorren. Opeens was het niet meer bespreekbaar maar werd er bij herkenning van je 'Mobro' of 'beardbro' stoer naar mekaar gegroet. Als in een soort van 'you never talk about fight club' herkenning vervolgde je je weg in het dagelijks leven.

Maar helaas kwam er 1 december een eind aan het avontuur. Na weken beter verzorgen dan je kamerplanten en koesteren als een kostbaar sieraad moesten we afscheid nemen van ons baardje. Ook daar hebben we maar een scheer ritueel van gemaakt om te kijken of een ringbaardje, of snor ook wel staat.
Maar hoe stoer we dan ook waren met ons baardje of snor. Het was uit respect voor de medemens dat we hiermee begonnen zijn.

En nu... de kou weer in... ik mis hem die baard. 

Schoenmaker blijf bij je leest

Ook vandaag weer, Ik sla de weekfolders open en ik denk: "waar zijn we in vredesnaam mee bezig in de detailhandel" waar er steen en been geklaagd wordt over de crisis is men in de detailhandel bezig met 'real life RISK' (het bordspel waarbij je zoveel mogelijk land van je tegenstander moet stelen)
En laten we eerlijk zijn, tijd voor spelletjes hebben we op het moment niet. Het is niet 100% maar iedere dag 150% geven in de detailhandel.  Een van de grootste spelers in ons Risk spelletje is toch wel de bouwmarkt Gamma. Bij de naam Gamma denken wij aan bouwmaterialen, schroeven, hamers, verf en al het andere om je huis er tip top uit te laten zien. Maar al enige jaren kun je er ook terecht voor: laptops, voetbalartikelen, tennisartikelen en perkbloemen. Niet het hele jaar door maar uiteraard op het moment dat er in de markt een 'graantje mee te pikken' valt.
In eerste instantie lijkt dit een fantastische zet. Je moet tenslotte op het juiste moment oogsten. Alleen bij de Gamma ontbreekt het aan de juiste productkennis buiten hun branche, want wat doet titanium nu in een tennisracket? Hoe is de verzorging van mijn perkbloemen?  Stel we zouden boormachines verkopen in de sportzaak dat klopt toch ook niet? Het personeel wil dit toch ook niet, een product verkopen dat gewoon je winkel ingedrukt wordt waar je geen binding mee hebt. Je gaat je er ook niet in verdiepen want het is maar tijdelijk. Advies geven doe je dan liever niet, of anders maar slecht. En uiteraard is het niet alleen de gamma die dit doet ook aldi en lidl hebben hier een handje aan alleen daarvan weten we dat de kwaliteit op dit gebied slecht is, en nemen we het vaak mee om te proberen of om te kijken of we het leuk vinden.
Maar als we ons nu eens bezighouden met de markt waarin we spelen, ons lekker specialiseren en onze klanten van goed, degenlijk en eerlijk advies voorzien dan hebben we toch wat we willen. De klant tevreden de winkel uit laten gaan, daar draait het toch in de basis allemaal om. "Schoenmaker blijf bij je leest" laten we ons bezig houden met waar we goed in zijn, en als we ergens goed in zijn, misschien wel uitmuntend, dan komt de omzet vanzelf