Translate

zondag 1 december 2013

Baarden en snorren

 Brrrr! wat is het koud. Afgelopen week zat ik er nog warmpjes bij met mijn 'no shave november baard' en vanaf nu mag de koude wind mijn gezicht snijden.

Afgelopen maand was het niet zomaar november, maar 'no shave november' of 'movember'. Naast het goede excuus je  een maand lang niet te scheren, was dit namelijk voor het goede doel. Waar vrouwen met pink ribbon de strijd aan gaan. Pakken de mannen het in november ruig aan door hun baard of snor te laten staan. Door middel van deze wildgroei praktijken proberen wij mannen aan dacht te vragen voor Mannen ziektes in het algemeen met als specifieke focus prostaatkanker.

Gezien ik afgelopen jaren om mij heen gezien heb dat geld geven aan de kankerstichting en de hartstichting een investering is in de toekomst. Was het voor mij een logische stap in november mijn baard te laten staan. Niet alleen vragen we op deze wijze aandacht, ook heb ik gemerkt dat het in je directe kring bespreekbaar wordt doordat je moet uitleggen dat je scheerapparaat echt niet stuk is.

Als een soort van huisdier heb ik afgelopen maand goed voor hem gezorgd. Als er wat geks was knipte ik hem een beetje bij. Onder de douche gebruikte ik wat extra shampoo voor de baard. En waar vrouwen altijd het scheermes van de man 'lenen' was het nu onze beurt met de conditioner om je baardje zachter te maken. Het hele proces werd vastgelegt en op facebook gedeeld onder de vrienden.
Sommigen werden in no time een echte baardaap en bij anderen kreeg je het idee dat er wat stof aan de kin was blijven plakken. Niet alleen werden er foto's gedeeld, alle baardgerelateerde informatie was welkom en de nodige beautytips over baardverzorging werd gedeeld.

Op straat zag je het ook, steeds meer mannen met baarden en snorren. Opeens was het niet meer bespreekbaar maar werd er bij herkenning van je 'Mobro' of 'beardbro' stoer naar mekaar gegroet. Als in een soort van 'you never talk about fight club' herkenning vervolgde je je weg in het dagelijks leven.

Maar helaas kwam er 1 december een eind aan het avontuur. Na weken beter verzorgen dan je kamerplanten en koesteren als een kostbaar sieraad moesten we afscheid nemen van ons baardje. Ook daar hebben we maar een scheer ritueel van gemaakt om te kijken of een ringbaardje, of snor ook wel staat.
Maar hoe stoer we dan ook waren met ons baardje of snor. Het was uit respect voor de medemens dat we hiermee begonnen zijn.

En nu... de kou weer in... ik mis hem die baard.